آزموده

آزموده

کلام حضرت حافظ 

دستگاه نوا

ما آزموده ایم در این شهر بخت خویش

بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش

از بس که دست می گزم و آه می کشم

آتش زدم چو گل به تن لخت لخت خویش 

دوشم ز بلبلی چه خوش آمد که می سرود

گل گوش پهن کرده ز شاخ درخت خویش 

گر موج خیز حادثه سر بر فلک زند 

عارف به آب تر نکند رخت و پخت خویش 

خواهی که سخت و سست جهان بر تو بگذرد 

بگذر ز عهد سست و سخن‌های سخت خویش 

حافظ اگر مراد میسر شدی مدام 

جمشید نیز دور نماندی ز تخت خویش